Kronos 2/2020. Ikonologia

Kolejny numer kwartalnika „Kronos”, poświęcony ikonologii, Platońskiej filozofii sztuki i demonicznej władzy obrazów. W społeczeństwach nowoczesnych sztuka zajmuje miejsce osobliwe. Z jednej strony wydaje się czymś marginalnym. Miłym dodatkiem do życia. Rodzajem zabawy albo rozrywki, której formy układają się w porządek hierarchiczny, zarysowując kształt wertykalny (mówi się o „sztuce wysokiej”, przeznaczonej dla elit, i „sztuce popularnej”, skierowanej do szerokiej publiczności), lecz jeśli przyjrzeć się bliżej, przyjmują postać horyzontalną – umieszczając twórców i odbiorców sztuki na obrzeżach ludzkiej wspólnoty. Współcześni malarze i kompozytorzy tworzą dla nielicznych i przez nielicznych tylko mogą być zrozumiani. Są ezoteryczni. Jest to oczywistość, ale z gatunku tych zagadkowych, których sens jest niejasny, a źródła – ciemne. W numerze, m.in.: • Ernst Cassirer, Eidos i eidolon. Problem piękna i sztuki w dialogach Platona • Erwin Panofsky, Idea – pojęcie w historii sztuki (fragmenty) • Erwin Panofsky, Wartość błędu w historii sztuki • Edgar Wind, Theios phobos. O nabożnym lęku przed sztuką u Platona • Edgar Wind, Primavera Boticellego • Pierre Hadot, Metafizyka i obrazy • Paweł Brożyński o szkole Warburga • Antoni Ziemba o profesorze Białostockim • Rafał Kuczyński, Perspektywa Panofsky’ego • Piotr Nowak, Misanthrōpos. Wspomnienie o Jonathanie Swifcie Ponadto: wiersze Guillaume’a Apollinaire’a w tłumaczeniu Wawrzyńca Rymkiewicza