Folia Medica Lodziensia t. 38 suplement 1 2011

WSTĘP (fragment) Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex - SM) jest przewlekłym demielinizacyjnym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Charakterystyczne dla tej choroby rozsiane ogniska uszkodzenia mózgu i rdzenia kręgowego stają się przyczyną różnego rodzaju i stopnia zaburzeń neurologicznych. Objawy kliniczne SM mogą występować w postaci zaostrzeń stanu neurologicznego - tzw. rzutów choroby lub w sposób przewlekle postępujący. Postać choroby przebiegająca z ostrymi pogorszeniami nosi nazwę remitująco-rzutowego SM (ang. relapsing-remitting SM - RR-SM). Z biegiem czasu progresja choroby może zmienić charakter z rzutowego na przewlekle postępujący – określany wtedy jako postać wtórnie secondary progressive SM – SP-SM). W przypadku przewlekłego postępu objawów neurologicznych od początku choroby mamy do czynienia z tzw. pierwotnie przewlekłą postacią SM (ang. primary porgressive SM - PP-SM). Wyróżnia się także postać przewlekle postępującą z nakładającymi się rzutami czyli tzw. postać rzutowo-przewlekłą SM, mogącą stanowić odrębny typ przebiegu klinicznego bądź formę przejściową pomiędzy rzutową i wtórnie przewlekłą postacią SM. W zależności od nasilenia i tempa progresji choroby, we wszystkich z wymienionych typów przebiegu klinicznego SM może dojść z czasem do bardzo nasilonych deficytów neurologicznych, prowadzących niejednokrotnie do znacznego ograniczenia funkcjonowania pacjenta i obniżenia komfortu życia [1].