Gluten - sam o sobie

Po przeanalizowaniu wywiadu udzielonego przez gluten nasuwają się mi autorowi następujące wnioski. Współczesna powszechna żywność zaburza stan flory jelitowej, zmniejsza-jąc jej różnorodność i ułatwiając zasiedlanie się szkodliwych gatunków bakterii. Przykładowo, gluten znajdujący się w pieczywie, makaronach i pizzy za-zwyczaj jest słabo trawiony. Wywołuje wówczas przewlekły stan zapalny jelita. Taki stan zapalny sygnalizuje zubożenie flory jelitowej. Gluten działa porównywalnie do papieru ściernego, który cały czas „ściera” wewnętrzną ścianę jelit. Niszczy błonę śluzową chroniącą ścianę jelit. W tej błonie śluzowej znajdują się miliardy bakterii, bez których żadna osoba nie byłaby w stanie jelita oczyścić i utrzymać je w zdrowiu. Kiedy ściana jelita stanie się porowata, przenikają przez nią do krwi różne-go rodzaju szkodliwe substancje. Te substancje wywołują wiele szkód, m.in. przyspieszają magazynowanie tłuszczów. Florze jelitowej szkodzą także produkty zawierające cukier i produkty, które szybko przekształcają się w cukry proste. Chodzi m.in. o glukozę po-chodzącą z trawienia ziemniaków, fruktozę z soków owocowych oraz lak-tozę z produktów mlecznych. Ułatwiają one rozmnażanie się grzybów, które osłabiają odporność, wywołują ryzyko nadwagi oraz wywołują wiele innych poważnych chorób. Dostępne dotychczas badania naukowe, publikacje książkowe oraz relacje osób wyleczonych z różnych chorób po odstawieniu glutenu wykazują bezsprzecznie, że temat nietolerancji glutenu należy traktować poważnie. Czynienie tego problemu ośmieszaną teorią spiskową znajduje posłuch u niedoinformowanej części społeczeństwa. W rzeczywistości jednak ko-nieczne jest zbadanie dokładne jakiegoś zagadnienia, by uważać się za „eksperta” w danej dziedzinie i wygłaszać własne poglądy czy krytykę. Na szczęście wzrasta liczba lekarzy, dietetyków, naukowców i dziennikarzy, który informują w sposób uczciwy o skali tego zjawiska. Pszenica i inne zboża nie są tymi samymi, jakie spożywali nasi przodkowie. Zasadniczy problem tworzy rodzaj białek glutenowych obecnych w zmo-dyfikowanych zbożach, który powoduje trudności przy trawieniu, a także nadmierne ilości produktów zbożowych, które obecne są w co-dziennym pożywieniu w porównaniu z dietą naszych przodków. Zmiana diety na bezglutenową pozwala pozbyć się poważnych dolegliwości oraz wyciszyć wiele przewlekłych chorób. Należą do nich: reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie stawów kręgosłupa, astma, zapalenie oskrzeli, egzema, migreny, stała utrata wagi, chroniczne bóle głowy, znaczne zaburzenia snu, zaniki pamięci, czy choroba Alzheimera, problemy z trawieniem, chroniczne zmęczenie, zaburzenia psychiczne, czy choroby autoimmunologiczne takie jak cukrzyca, stwardnienie rozsiane, artretyzm, choroba Leśniowskiego-Crohna, bulimia, egzemy; następuje również złagodzenie zespołu metabolicznego i cukrzycy typu 2, wyleczenie z problemów jelitowych, wyraźne obniżenie poziomu cholesterolu, poprawa gęstości kości, zanik dolegliwości skórnych, takich jak łuszczyca, afty, łysienie, ograniczenie stanów zapalnych i bólów gośćcowych. Dziś wielu ekspertów przyznaje, że choroby te wiążą się z naszą niezdolnością do prawidłowego trawienia zbóż. Dlatego nie dziwi już dziś wzrastająca liczba osób skłaniających się ku diecie bezglutenowej. To nie jest moda ani problem psychologiczny. Dzisiejsza pszenica i inne zboża zawierające gluten są naprawdę obcym pożywieniem dla człowieka, ze względu na zaburzenia związane z trawieniem glutenu. Dieta bezglutenowa pozwala na poprawę zdrowia, co zdecydowanie można sprawdzić na sobie po próbie eliminacji tradycyjnych zbóż. Warto pamiętać też, iż niepożądane skutki spożywania glutenu dotykają wszystkich. Ignorowanie niszczycielskiej mocy glutenu może okazać się zgubne w dłuższej perspektywie czasu. Nawet jeśli obecnie nie odczuwamy żadnych dolegliwości, mogą pojawić się one w przyszłości. Czy zatem nie byłoby uznać za rozsądne obecnie poznane fakty i przetestować samemu kuchnię bezglutenową?