Działania medyków na rzecz małej i wielkiej ojczyzny (XIX–XX wiek)

W przeszłości – ze względu na posiadane wyższe wykształcenie i względnie wysoką pozycję majątkową – medycy wchodzili w skład wąskich lokalnych elit społecznych. Zjawisko to było szczególnie widoczne na prowincji. Sytuacja ta predestynowała ich do odgrywania istotnych ról społecznych. Poza wykonywaniem zawodu byli animatorami lokalnego życia kulturalnego i gospodarczego. Kierowani patriotycznym obowiązkiem stanowili często siłę napędową pracy organicznej, ważnej w czasach zaborów i w niepodległym państwie. Gdy Polski nie było na mapie Europy, włączali się w konspirację. Działania medyków wykraczały więc często poza ich rudymentarne obowiązki zawodowe. Celem książki jest przedstawienie zarysu powyższego zjawiska. Autorzy skupiają się głównie na XIX i XX wieku – czasie, w którym ukształtowały i upowszechniły się pojęcia współczesnego patriotyzmu i wyrosłej na gruncie oświeceniowym społecznej użyteczności jednostek. Przejawy tytułowej aktywności widoczne były jednak już w epoce nowożytnej. Monografia ta jest przyczynkiem do dalszych badań z zakresu biografistyki oraz prozopografii. Ukazała się dzięki wsparciu finansowemu Urzędu Miasta Bydgoszczy. Stanowi wkład Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w obchody Bydgoskiego Roku Wolności (2019 r.).