Jak być pięknym, młodym, zdrowym, bogatym i dobrze wyglądać nago? Makeover shows, telewizyjne opowieści o transformacyjne dostarczają nam historii o kobietach i mężczyznach którzy przy pomocy środków, wiedzy i zachęty ze strony mediów masowych odmienili swoje życie. Popularność tego nowego gatunku medialnego ma wiele przyczyn. Wiele się też z niego możemy dowiedzieć - o konsumpcji, ciele, płci, tożsamości i władzy w ponowoczesnym społeczeństwie konsumentów. W społeczeństwie tym media masowe wytwarzają kulturę transformacji. Narzucają nam stały niepokój o nasz własny wygląd, stan posiadania, relacje z innymi i samorealizację. Wskazują, że konieczne jest nieustanne zmienianie siebie. Podpowiadają jak to zrobić, podkreślając przy tym fundamentalne znaczenie umiejętnych zakupów, stylizacji i dobrych medialnych wzorców. Same siebie kreują na najważniejsza instytucję kulturalną i ostatnią instancje w sprawach stylu, gustu i praktycznych spraw życia codziennego.
Wstęp. KULTURA TRANSFORMACJI 9
I. TELEWIZYJNA OPOWIEŚĆ TRANSFORMACYJNA
Formuła, gatunek, formaty 15
Poradniki: od howtoizmu do stylu życia 16
Od „Królowej Jednego Dnia” do „Ekstremalnej Przemiany” 21
Wyznaczniki gatunkowe 24
Prywatność i ponowoczesność 27
Etapy przemiany: od impasu do szczęśliwego zakończenia 31
Uczestnicy: bohaterowie, mistrz przemiany, eksperci 34
Motyl, łabędź, Feniks – schematy metamorfozy 34
Mistrzowie przemiany: terapeuci i celebryci 35
Rola publiczności: dystans i bliskość 36
Czas: między realizmem a kondensacją 37
Niezbędność mediów, konieczność konsumpcji 37
Publiczny charakter przemiany 38
OT czy reality show? 39
Styl i estetyka 41
Konwergencja i transmedialność 41
Lifestyle media i paradygmat tożsamościowo-transformacyjny 42
II. WIDZIALNOŚĆ, PRZEZROCZYSTOŚĆ, PODGLĄDANIE
Kultura transparencji 45
Zasłanianie przez odsłanianie 48
Co można pokazać: ciało, intymność, emocje 49
Co można pokazać: zasady działania medium 55
Co można pokazać: relacje społeczne 57
Dramaturgia upokorzenia 58
W stronę monstruarium 64
Znaczenie autoprezentacji 66
Podglądanie, wiarygodność, prawdziwość inscenizowana 66
Widz i jego dwuznaczne przyjemności 69
Transparencja jako spektakl 70
III. TOŻSAMOŚĆ
Płynne czasy, płynna tożsamość 75
Media i tożsamość technospołeczna 78
Bohaterka OT jako prosumentka 80
Stare i nowe media, stare i nowe tożsamości 81
Samorealizacja jako spektakl 82
Między spontanicznością a kontrolą 84
Tożsamość i nieudane życie 85
Ciało, interfejs, relacje 88
Transformacja – symulacja 91
IV. CIAŁO
Racjonalizacja urody 95
Społeczeństwo somatyczne 98
Dyscyplina i miłość własna 100
Chudość jako norma 100
Czy duże może być piękne 105
Co zrobić z ciałem: medykalizacja 106
Co zrobić z ciałem: relatywizacja 109
Seksualność jako obowiązek 110
Gust, klasa, atrakcyjność 112
Gdzie jest transgresja? 116
V. PŁEĆ I RODZAJ
W stronę kultury konsumentek 119
Kobieta idealna 120
Kobieta zrozpaczona 122
Mężczyzna idealny 123
Płynna przynależność i queer 125
Między stereotypem a tolerancją 126
VI. PSYCHE
Powrót do siebie czy życie od nowa? 129
Od psychologii do pop-psychologii 130
Medialna terapia zranionego „ja” 133
Pomoc instrumentalna i komunikacyjna 134
Między zranionym wnętrzem a nieatrakcyjnym zewnętrzem 137
Od cierpienia do samozadowolenia 138
Terapeutyczny wymiar konsumowania 139
VII. KONSUMPCJA
Między konsumpcją i postkonsumpcją 141
Do czego służą rzeczy 144
Konsument kompetentny i niepełnowartościowy 145
OT jako advertainment 149
VIII. WŁADZA
Inicjowanie przemiany 153
Kontrola nad bohaterami 154
Warunki widzialności 159
Wiedza, normy, wzorce 160
Wiedza naukowa, wiedza potoczna 162
Eksperci i mistrzowie 163
Środki i narzędzia 166
Zawsze sukces 168
Gdzie są wątpliwości? 170
Popularność jako nagroda 171
IX. POLSKA KONSUMENTKA I JEJ OPOWIEŚĆ O TRANSFORMACJI
Gdy prywatne jest polityczne 173
Czy polskie wersje są gorsze – i dlaczego? 175
Polka przed telewizorem 180
Zakończenie. MEDIA, SAMOREALIZACJA, NIEPOKÓJ 187
Bibliografia 191
Wykaz programów opisywanych lub przywoływanych w książce 197
