Opowieści literackiej Ameryki. Zarys prozy Stanów Zjednoczonych od początków do czasów najnowszych

Opowieści literackiej Ameryki to lekko i przejrzyście napisana historia prozy amerykańskiej od czasów kolonialnych do pierwszej dekady naszego wieku, studium jakiego nie było u nas od trzydziestu lat.  Nie obciążając czytelnika nadmiarem dat, szczegółów biograficznych czy ocen krytyków, autor skupia się na fabule i wymowie utworów, słucha raczej niż ocenia, porządkuje strumień (literackich) opowieści, które czytelnicy w przeszłości i obecnie uznawali za ambitne i ważkie, intrygujące i wpływowe. Wskazuje na zmieniające się krytyczne tendencje i polityczne poprawności czasów, w których powstawały omawiane dzieła, i informuję o nowych interpretacjach dawnych tematów czy przeróbkach wcześniejszych źródeł, ale nie ulega powszechnej dziś presji reinterpretowania literatury.

Prof. dr hab. Krzysztof Andrzejczak, amerykanista, literaturoznawca, długoletni wykładowca literatury i kultury amerykańskiej na Uniwersytecie Łódzkim, a także jako visiting professor w USA, obecnie kieruje Katedrą Filologii Angielskiej przy Społecznej Akademii Nauk w Łodzi. Wydał m.in. The Writer in the Writing: Author as Hero in Postwar American Fiction (1998) i Długa czarna pieśń. Zarys literatury afroamerykańskiej  (2005).

 

Cytaty ze Wstępu:

Choć Amerykanie są dumni ze swojej twórczości literackiej, ich relacje z ambitnym pisarstwem były i są skomplikowane, niepewne, kształtowane nierzadko przez prawa rynku lub polityki. Pisanie twórcze było i często jest walką o uwagę, próbą przebicia się przez gęste warstwy obojętności i komercji. (…) specyficzna, amerykańska szorstkość, wyczulenie na rytmy potocznej mowy raczej niż na wyobraźnię i idee postrzegane są od dawna jako swoisty znak firmowy pisarstwa amerykańskiego. Potrafi ono w wyjątkowy, dla wielu hipnotyzujący sposób miksować duchowość z materializmem, intelekt z witalnością, fascynację wolnością z pragnieniem przestrzeni. Jest otwarte na nowatorstwo i awangardę. Spójrzmy więc, przy koniecznych ograniczeniach i uproszczeniach, na kształtowany na przestrzeni czterystu lat pejzaż literackich wyznań kraju, który na co dzień znamy z kulturowych stereotypów, politycznych haseł i medialnych skrótów.