Ósmy dzień tygodnia. Zaświaty w wierzeniach kościołów tradycji bizantyjskiej

Ósmy dzień tygodnia to koniec czasów, odnowienie wschechświata i odpoczynek ludzkości w szczęściu i miłości w nowej rzeczywistości. To czas eschatologiczny.
Eschatologia jest częścią doktryny religijnej, która odnosi się do rzeczy ostatecznych w perspektywie indywidualnej - pojedynczego człowieka - jak i kosmicznej - całego świata. Zajmuje się więc zagadnieniem sensu śmierci oraz istotą przyszłego życia, a także kwestiami końca dziejów i obrazem nowego świata. Między innymi zawiera doktryny na temat sądu ostatecznego oraz świata pośmiertnego, w którym dusza odbiera nagrodę lub karę.
Przybliżając ujęcie tych zagadnień w doktrynie wschodnich odłamów Kościoła chrześcijańskiego, autor dąży do zachowania maksymalnego obiektywizmu, a swój wywód opiera na obficie przytaczanych tekstach źródłowych. Naszkicowuje również historię rozłamu Kościoła powszechnego i zwraca uwagę na różnice pomiędzy Kościołem wschodnim a rzymskokatolickim.