O śmiechu Demokryta Pseudo-Hippokrates

Zainteresowanie ludźmi wybitnymi wiąże się z potrzebą wiedzy na temat szczegółów z ich biografii. Ale co zrobić, jeżeli działalność publiczna, jak i życie prywatne osób na świeczniku nie dostarcza ciekawych i sensacyjnych informacji? Pozostaje mistyfikacja. W tej epistolograficznej opowiastce dwaj bohaterowie – genialny lekarz i wszechstronny myśliciel – podejmują dyskusję na temat śmiechu, który w życiu starożytnych Hellenów odgrywał ważną rolę. Choć wszelkie zdarzenia zostały wymyślone, a do spotkania owych zacnych mężów w istocie nigdy nie doszło, to jednak ich literacka przyjaźń, z czasem stopiona w jedno z prawdą historyczną, stała się m.in. źródłem poznania antycznych koncepcji komizmu. Idea śmiechu jako środka uwrażliwiającego ludzi na ich własne błędy, a więc pomocnego w naprawianiu świata, funkcjonuje w komedii po dziś dzień.