Odkrywca. Życie i seks w kosmosie

„Odkrywca. Życie i seks w kosmosie” Wojciecha Tadkowskiego jest historią pierwszej wyprawy kosmicznej ludzkości poza układ słoneczny, która została zorganizowana w końcu XXII wieku. Jej uczestnikiem jest dowódca ochrony statku pułkownik Stanisław Kalita. Kanwą powieści jest zapis jego przygód i wrażeń w czasie podróży i pobytów na odkrywanych planetach, teoretycznie nadających się do kolonizacji przez ludzi – mieszkańców ziemi, na której robi się zbyt tłoczno. Na „Odkrywcy”, wielkim statku kosmicznym, żyje ponad dwa tysiące ludzi i androidów, człekokształtnych i inteligentnych robotów. Mężczyzn i kobiet. Nic dziwnego, że już w czasie trwającego kilka lat pierwszego odcinka wyprawy nawiązują się między ludźmi, a także między ludźmi i robotami, przyjaźnie i kontakty seksualne. W miarę upływu czasu rozwijają się one coraz bardziej, w chwilach zagrożenia lub psychicznego odprężenia, przybierając formy powszechnej rozpusty. W czasie tej wyprawy „Odkrywca” ląduje na trzech planetach. Na każdej spotyka istoty rozumne, o różnym poziomie inteligencji i cywilizacji. Ciekawość i chęć wzajemnego poznania powodują, że załoga statku także z tymi istotami przeżywa „bliskie kontakty”. Zacieśniające się kontakty między człowiekiem a inteligentnym androidem czasem procentują także przyjaźnią, wzajemnym pożądaniem, odczuciami opiekuńczości i troski. Czy po powrocie z misji uczucia te mogą przetrwać? Czy możliwe jest szczęśliwe życie z robotem?