Czarne z białym. Zapiski nieoczywiste

Zaufaj swojemu sumieniu i podążaj drogą prawdy.

Przenikliwe, inspirujące i wymykające się schematom teksty o. Ludwika Wiśniewskiego OP.

Normą moralności jest sumienie indywidualnego człowieka. Co jest dobrem, a co złem, mówi mi ostatecznie sumienie, a nie proboszcz, biskup, papież. Znakiem szczególnym zapisków o. Wiśniewskiego z lat 2008-2011 jest wezwanie do kierowania się w życiu sumieniem, zarówno w wymiarze osobistym, rodzinnym, jak i społecznym, politycznym. Wrażliwość, gotowość wyjścia z pomocą, ale też nieustępliwość, kiedy pojawia się krzywda, łamana jest godność, kiedy zniekształcana jest prawda – to charakterystyczne punkty jego głoszenia. Legendarny dominikanin, opozycjonista antykomunistyczny, duszpasterz i wytrawny publicysta głosi chrześcijaństwo odwagi i odpowiedzialności.

Dzisiaj trzeba głośno powiedzieć: nadszedł czas uznania autonomii sumienia indywidualnego człowieka. Uznanie autonomii człowieka nie oznacza przyznania indywidualnemu człowiekowi prawa do dowolnego określania, co jest dobrem, a co złem – oznacza jedynie uznanie, że jest on wystarczająco przez Boga uposażony, aby mógł odkryć (nie ustanowić, ale odkryć!), co jest dobrem, a co złem. Nie oznacza też nieomylności rozstrzygnięć indywidualnego człowieka. Dynamizmy, w które człowiek został wyposażony, mogą być osłabione i człowiek może błądzić. Dlatego rozsądek i doświadczenie każą człowiekowi sprawdzać słuszność swoich decyzji, co dokonuje się przez wsłuchiwanie się w świadectwo innych ludzi, a może przede wszystkim w świadectwo Kościoła.