W obronie spraw najważniejszych. Szkice o apologii

„Aktualny kontekst decydująco wpływa na przedmiot nowej apologii i go kształtuje. Tradycyjnie definiowano go jako obro­nę wiary i wartości chrześcijańskich, jednak z perspektywy naj­nowszych badań takie stwierdzenie jest niewystarczające. Chcąc całościowo spojrzeć na przedmiot nowej apologii, należy go po­szerzyć i dostrzec, iż obrona zaczyna się już zdecydowanie wcze­śniej, w obrębie samej cywilizacji, a jej przestrzenią jest najpierw człowiek. Współczesna apologia staje się zatem obroną jego toż­samości, która wyraża się w pamięci historycznej, odpowiedzial­ności za swoje czyny, nienaruszalności życia oraz kulturze uka­zującej drugą, duchową przestrzeń. Obok zmagania o człowieka, przedmiotem obrony jest naturalnie samo chrześcijaństwo i jego obecność w świecie”.

„Nowa apologia walczy więc o chrześcijań­ską duszę, uzasadnia istnienie ewangelicznego katolicyzmu, wy­kazuje racjonalność chrześcijaństwa oraz szuka przestrzeni dla preewangelizacji. W końcu staje w obronie istotnych treści samej wiary i odpiera zarzuty uderzające w serce chrześcijaństwa. Syntetycznie ujmując przedmiot nowej apologii, możemy stwierdzić, iż chce ona ocalić człowieka, broniąc jego tożsamości, argumentuje za sensem obecności chrześcijaństwa w świecie i, zmagając się z zarzutami przeciwko Chrystusowej wierze, dostarcza racji prze­mawiających za nią. Realizując własną misję, wychodzi zdecydo­wanie poza przestrzeń typowo religijną i doskonale porusza się także w „świeckiej” rzeczywistości. W ten sposób staje się nur­tem szerszym, ponadkonfesyjnym lub niekonfesyjnym, ale ka­tolicyzm traktuje zawsze jako swoje źródło, życiodajne podłoże pojawiające się w horyzoncie uzasadnienia. Głównym zadaniem nowej apologii pozostaje jednak niezmiennie obrona nadprzy­rodzonego charakteru chrześcijańskiego objawienia w aktual­nym kontekście, ale również jasne jego rozeznanie. Realizując własną misję, apologia formułuje racje wobec zarzutów pocho­dzących z zewnątrz (apologia ad extra) oraz szuka niezbędnych argumentów, tak by można było budować własną pewność wiary (apologia ad intra)”. (fragment książki)