Dlaczego we Wszechświecie odnajdujemy porządek? Jaka jest natura i przyczyna procesu samoorganizacji, dzięki któremu powstały gwiazdy, planety i my sami? Czy należy spojrzeć głębiej niż sięgają prawa fizyki, by zrozumieć zadziwiającą kreatywność natury?
Opierając się na odkryciach i teoriach pochodzących z różnych dyscyplin – od matematyki i fizyki przez informatykę i biologię, aż do genetyki i neuronauki – Paul Davies przedstawia prowokacyjną teorię dotyczącą źródła stwórczego potencjału Wszechświata. Autor odchodzi od przestarzałego, Newtonowskiego spojrzenia na rzeczywistość, na rzecz nowego poglądu, w którym w złożonych układach poszukuje się nowych własności, nieobecnych w prostszych strukturach. Prawa fizyki zostają wpisane w przebieg wielkiego kosmicznego „planu”, który jest realizowany wraz z rozwojem wszechświata.
Przez trzy wieki nauka zdominowana była przez paradygmaty Newtona i termodynamiki, które przedstawiają wszechświat albo jako sterylną maszynę albo w stanie degeneracji i upadku. Obecnie pojawił się nowy paradygmat twórczego wszechświata, który uznaje postępowy, innowacyjny charakter procesów fizycznych. Ten nowy paradygmat podkreśla aspekty natury związane ze zbiorowością, współpracą i organizacją – jego perspektywa jest bardziej syntetyczna i holistyczna niż analityczna i redukcjonistyczna. Fragment książki
Cechy
| Format pliku: |
 ,  |
| Autor: | Paul Davies |
Świat wartości w krakowskiej prasie katolickiej – „Dzwon Niedzielny” (1925-1939)
