Piękno i prawda. Esej o relacjach między sztuką i nauką

Rozważania zawarte w niniejszym eseju dzielą się na trzy części. W części pierwszej autorka porównuje działalność naukowców i artystów. Porównanie to dotyczy czterech sfer: przedmiotu i celu obu form działalności oraz roli elementów twórczych i wartościujących w każdej z nich.

Część druga zawiera charakterystykę teorii sztuki, wskazuje na jej osobliwości i szczególny status metodologiczny.

Część trzecia poświęcona jest poznawczym aspektom sztuki.Autorka przedstawia w niej koncepcję poznania przez sztukę, zgodnie z którą dzieła sztuki stanowią unikalne źródła doświadczenia wartościującego. Co za tym idzie, poznanie przez sztukę w istotny sposób rozszerza oraz uzupełnia poznanie naukowe.