Obszary badawcze współczesnej kryminalistyki

Na niniejszy tom złożyły się prace zaprezentowane na Zjeździe Katedr Kryminalistyki, który odbył się w dn. 8–10 czerwca 2005 r. w Wiśle, podejmujące między innymi następujące zagadnienia: krytyczne studia dotychczasowej wiedzy o ichnogramie (ścieżce chodu); badania nad wykorzystaniem techniki kryminalistycznej w postępowaniach w sprawach o przestępstwa przeciwko środowisku; problem znaczenia akt w badaniach identyfikacyjnych pisma ręcznego; zaangażowanie społeczeństwa w Tychach w ujawnianie przestępstw i sprawców w ramach programu Crime-Stoppers; wyniki badań nad jakością swoistych przeszukań, jakimi są kontrole osobiste więźniów i zajmowanych przez nich pomieszczeń. Zaprezentowano także takie obszary badawcze kryminalistyki, jak: taktyka postępowania w sprawach o przestępstwa gospodarcze, kontrowersyjna kwestia dopuszczalności opinii ogólnokryminalistycznych i metaopinii oraz problematyka modus operandi. Podjęto również problematykę perspektyw biometrii oraz ukazano specyfikę przestępstw gospodarczych, na którą składają się charakterystyka sprawców i sposób, a także okoliczności popełniania tego rodzaju przestępstw. Zwrócono też uwagę na wykorzystywanie osiągnięć kryminalistyki w postępowaniach o sfałszowanie lub obrót fałszywymi dziełami sztuki – symptomatologię zjawiska oraz optymalny porządek czynności identyfikacyjnych oraz oceniono stosowanie przymusu bezpośredniego w kontekście art. 74 §1 k.p.k. (zakazu przymuszania do samooskarżania lub dowodzenia swej niewinności). Przedstawiono problematykę czynności dowodowych w postępowaniu administracyjnym i perswazyjności opinii biegłego. Opisano działanie środków do wzmacniania śladów na powierzchniach sypkich: napylanie lakierem do włosów, olejem silikonowym i preparatem Unifix, a w przypadku śniegu - aerozolem woskowym. Odniesiono się także do kwestii zastosowania teorematu Bayesa w badaniach pismoznawczych i oceniono dotychczasowe reguły składania podpisów, jak również zwrócono uwagę na ocenę dowodów w świetle orzecznictwa sądów polskich. Rozwiano też uporczywie powtarzane mity na temat nowojorskiej reformy policji (Brattena - Giulianiego).