W niniejszej książce autor przedstawia linie rozwojowe rzymskiego prawa karnego publicznego wyznaczone przez wielowiekowe kształtowanie się typów poszczególnych przestępstw. Przeprowadzone na podstawie przekazów jurystów badania dowodzą obecności w rzymskim prawie karnym publicznym idei jedności ustawy (lex), przestępstwa (crimen), postępowania (iuridicium) i kary (poena).
Rozdział I. Crimina i leges od zarania państwowości rzymskiej do ukształtowania się systemu przestępstw prawa publicznego w prawie justyniańskim 21
1.1. Początki publicznego prawa karnego Rzymian. Geneza rzymskiego crimen w ustawach królewskich (leges regiae) oraz w Ustawie XII Tablic (lex duodecim tabularum) 22
1.1.1. Parricidium – homicidium. Geneza przestępstwa zabójstwa (homicidium) w ustawach królewskich 23
1.1.2. Proditio – perduellio. Geneza przestępstwa zdrady stanu (crimen maiestatis) w ustawach królewskich 25
1.1.3. Iudicia publica – iudicia privata. Geneza wydzielenia jurysdykcji w sprawach przestępstw publicznych w ustawach królewskich 27
1.1.4. Przestępstwa prawa publicznego w Ustawie XII Tablic 28
1.1.5. Pojęcie i podziały przestępstw prawa publicznego w okresie królewskim i we wczesnej republice 35
1.2. Crimina publica i iudicia publica w okresie republiki rzymskiej Nowy układ zależności 38
1.2.1. Crimina publica capitalia – crimina publica non capitalia. Powaga przestępstwa pierwszym kryterium właściwości rzeczowej iudicium publicum 39
1.2.2. Quaestiones perpetuae. Typ popełnionego przestępstwa nowym kryterium właściwości rzeczowej iudicium publicum 41
1.2.3. Rzymskie korzenie zasady nullum crimen, nullum iudicium, nulla poena sine lege 45
1.3. Crimina sądzone w trybie zwyczajnym (ordo) i crimina sądzone w trybie nadzwyczajnym (extra ordinem) w okresie cesarstwa 53
1.3.1. Cognitio extra ordinem w sprawach karnych 55
1.3.2. Utrwalenie podziału przestępstw rzymskiego prawa publicznego na crimina capitalia i crimina non capitalia 65
1.3.3. Crimina publica i crimina extraordinaria. O nieudanym podziale przestępstw prawa publicznego według cesarza Justyniana 67
1.3.4. Crimina legitima i crimina extraordinaria. Systematyka przestępstw prawa publicznego w kodyfikacji Justyniańskiej 74
Rozdział II. Początki nauki o przestępstwie karnym (crimen) w dziełach rzymskiej jurysprudencji klasycznej 77
2.1. Problematyka prawa i procesu karnego w dziełach rzymskiej jurysprudencji 79
2.2. Typologiczny model przestępstwa prawa publicznego (crimen) w dziełach rzymskiej jurysprudencji 87
2.2.1. Teoretyczny model przestępstwa prawa publicznego (crimen) Claudiusa Saturninusa 88
2.2.2. Znamiona crimen w akcie oskarżenia. Formalna metoda określenia przestępstwa prawa publicznego 99
2.2.3. Crimen a problem rzymskich kontratypów (okoliczności wyłączających bezprawność czynu zabronionego) 108
2.2.4. Znamiona strony podmiotowej przestępstwa prawa publicznego (crimen) w propozycji teoretycznej Marcianusa 123
2.3. Problematyka zawinienia sprawcy przestępstwa prawa publicznego w dziełach rzymskiej jurysprudencji 125
2.3.1. Voluntas. Wina umyślna podstawą odpowiedzialności karnej za popełnione crimen 126
2.3.2. Casus. Odpowiedzialność za crimen popełnione z winy nieumyślnej (przypadkiem) 137
2.4. Crimen: formy stadialne i zjawiskowe popełnienia rzymskiego przestępstwa prawa publicznego 147
2.4.1. Crimen i jego formy stadialne (przygotowanie, usiłowanie, dokonanie) 147
2.4.2. Crimen i jego formy zjawiskowe (sprawstwo, współsprawstwo, podżeganie, pomocnictwo) 153
Rozdział III. Crimina legitima wywodzące się z ustaw Korneliusza Sulli (leges Corneliae). Przegląd typów przestępstw z komentarzem 159
3.1. „Ad legem Corneliam de sicariis et veneficis” (crimen inter sicarios, incendium, veneficium, in iudicio circumventio, homicidium) 159
3.2. „Ad legem Corneliam de falsis” (falsum testamenti, falsum testimonii, falsum mensurae) 184
3.3. „Ad legem Corneliam de iniuriis” (crimen iniuriae, iniuria atrox) 200
Rozdział IV. Crimina legitima wywodzące się z ustaw Pompejusza, Juliusza Cezara i lex Fabia. Przegląd typów przestępstw z komentarzem 221
4.1. „Ad legem Pompeiam de parricidiis” (parricidium, homicidium) 221
4.2. „Ad legem Iuliam maiestatis” (perduellio, crimen maiestatis, crimen laesae maiestatis) 236
4.3. „Ad legem Iuliam repetundarum” (crimen repetundarum) 249
4.4. „Ad legem Fabiam de plagiariis” (crimen plagii) 264
Rozdział V. Crimina legitima wywodzące się z ustaw cesarza Augusta (leges Iuliae) Przegląd typów przestępstw z komentarzem 277
5.1. „Ad legem Iuliam de adulteriis coercendis” (adulterium, stuprum, lenocinium, incestum) 277
5.2. „Ad legem Iuliam de vi publica et privata” (vis publica, vis privata) 295
5.3. „Ad legem Iuliam de annona” (crimen annonae) 309
5.4. „Ad legem Iuliam peculatus et de sacrilegis et de residuis” (peculatus, sacrilegium, crimen de residuis) 314
5.5. „Ad legem Iuliam de ambitu” (crimen ambitus) 329
Zakończenie 337
Literatura 349
Summary 365
Contents 373
