Pedagogiczne skutki karania kryminalnego w Polsce Na przykładzie osadzonych mężczyzn wielokrotnie ukaranych pozbawieniem wolności

Wprowadzenie 11
ROZDZIAŁ PIERWSZY. Definicje podstawowych pojęć, celowość i przesłanki teoretyczne badania pedagogicznych skutków karania kryminalnego na przykładzie recydywistów penitencjarnych 23
1.1. Definicja pojęcia skutków pedagogicznych karania kryminalnego w Polsce na przykładzie osadzonych recydywistów 23
1.2. Celowość badań diagnostycznych i eksploracyjnych skutków pedagogicznych karania kryminalnego w Polsce na przykładzie osadzonych recydywistów 31
1.3. Przesłanki teoretyczne badania i działania wobec skutków pedagogicznych karania kryminalnego 54
1.3.1 Tradycja cycerońska i(a) tradycja senecjańska 57
1.3.2. Spokrewnione pojęcia i tezy humanizmu w związku z problemem karania kryminalnego na przykładzie recydywistów 59
1.4. Autorskie założenia teoretyczne i definicje w procesie badawczym (synteza) 69
1.5. Główne problemy, zmienne i ich relacje, hipotezy oraz opis wskaźników użytych w badaniach własnych, ich metodyka oraz dobór próby badawczej 86
1.5.1. Uzasadnienia 89
1.6. Wyniki badań wstępnych (sondażowo-pilotażowych) i selekcja osadzonych do badań głównych (pierwszy etap badań) 99
1.7. Skutki pedagogiczne funkcjonowania systemu karania kryminalnego po stronie jednostek karanych – dane uzyskane w badaniach głównych (drugi etap badań) 101
ROZDZIAŁ DRUGI. Wybrane cechy funkcjonalne systemów karania za przestępstwa jako hiperzmienna niezależna skutków pedagogicznych karania kryminalnego 167
2.1. Fenomeny dysfunkcjonalności systemów karania kryminalnego 167
2.2. Nadawanie znaczenia osobliwego karze jako podstawowa (dys)funkcja systemu karania kryminalnego 172
2.3. (Nie)dostosowanie systemów karania normatywnego do procesów preparacji społecznej 188
2.4. Procesy i efekty autonomizowania się systemów karania kryminalnego 197
2.4.1. Nominalizm w kreowaniu koncepcji teoretycznej dewiacji i dewianta kryminalnego jako globalna zmienna autonomizowania się systemów karania 198
2.4.2. Efekty nominalizmu: działania kompensujące wobec pozanormatywnych efektów karania 204
2.4.3. Konstruowanie teorii i teorematów „pod” temat karania 211
2.4.3.1. Kierunki i szkoły jurysprudencji karania 212
2.4.4. Polska redukcja penitencjarna 219
2.5. „Efekt leja” 221
2.6. Wnioski podsumowujące i dyskusja: kara zamykająca na rozwój, resocjalizację i readaptację. Hipotezy do wykorzystania w dalszych badaniach 222
ROZDZIAŁ TRZECI. Rekomendacje w zakresie zastosowań myśli, pragmatyki i praktyki pedagogicznej w procesach karania normatywnego 228
3.1. Redefinicja celu karania 228
3.2. Kierunek działań: kontrakcja wobec efektów istniejącego modelu – po stronie indywidualnych cech skazanych 230
3.3. Kierunek działań: kontrakcja wobec efektów istniejącego modelu karania przeznaczona dla systemu penitencjarnego oraz systemów i pojedynczych instytucji powiązanych. Rozwijanie działań probacyjnych 231
3.4. Kontrola agencyjna jako narzędzie ukierunkowywania zachowań i działania człowieka (wykorzystanie mechanizmów kontroli, czyli agencji kontroli, ich zakresów kompetencji, zasobów osobowych i instytucjonalnych) 234
3.5. Glosa w sprawie rekonstrukcji treści wychowawczej wymiaru sprawiedliwości 246
3.6. Rozwijanie pedagogicznej refleksji nad systemem karania instytucjonalnego za przestępstwa (badanie – działanie – kształcenie) 249
Nota bibliograficzna – spis cytowanych i powoływanych źródeł 253
The pedagogical consequences of criminal punishment in Poland. Based on the example of prisoners who were repeatedly imprisoned (Summary) 269