Gry wideo jako medium komunikacji Wymiary interpersonalnej i intrapersonalnej komunikacji graczy

Wstęp 7

Część I. Interakcje międzyludzkie w cyberkulturze. Teoretyczne podstawy badań 11

Rozdział 1. Komunikacja w świecie dominacji kultury wizualnej 15
1.1. Komunikacja i kompetencje komunikacyjne – eksplikacja pojęć 17
1.2. Istota komunikowania się w perspektywie wybranych teorii komunikacji i wynikające z nich implikacje dla komunikacji w cyberprzestrzeni 21
1.3. Język multimediów 31
1.4. Visual literacy – nowa kompetencja komunikacyjna 41
Podsumowanie 45

Rozdział 2. Młodzi w epoce cyfrowej – w poszukiwaniu relacji z innymi i samym sobą 47
2.1. Indywidulane i społeczne tożsamości w cyberprzestrzeni 49
2.2. Bezpieczne i niebezpieczne obszary odgrywania ról 52
2.3. Wirtualne światy i gry wideo – bądź tym, kim (nie) jesteś, bądź tym, kim (nie) chciałbyś być. 58
Podsumowanie 66

Rozdział 3. Kultura symulacji – wyzwanie dla ponowoczesnego świata „cywilizacji zabawy” 68
3.1. Zabawa i gra – eksplikacja pojęć w kontekście różnych ujęć teoretycznych 69
3.2. W świecie „cywilizacji zabawy” i „zabaw cywilizacji” – społeczne i podmiotowe determinanty ponowoczesnego bawienia się 78
3.3. Zabawa i gra w kulturze symulacji 83
Podsumowanie 88

Rozdział 4. Gra wideo jako medium kultury XXI wieku 89
4.1. Gry jako źródło kultury 90
4.2. Typologia gier wideo 99
4.3. Wirtualne grupy graczy 112
4.4. Edukacyjne konteksty gier – nowe perspektywy wielowymiarowego uczenia się 117
Podsumowanie 121

Część II. Gry wideo – przestrzeń komunikacji z samym sobą i innymi. Studium empiryczne 125

Rozdział 5. Metodologiczna charakterystyka badań własnych 127
5.1. Przedmiot i cele badań 127
5.2. Podstawowe problemy badawcze 129
5.3. Zmienne i ich wskaźniki 131
5.4. Strategia badań oraz narzędzia badawcze 137
5.5. Charakterystyka próby badawczej 141
5.6. Etyczny aspekt badań 149

Rozdział 6. Intermedialne relacje graczy gier wideo w obszarze kultury rozwijającej się w internecie i ich aktywnego udziału w życiu wirtualnym 151
6.1. Portale jako miejsce komunikacji graczy gier wideo 152
6.2. Blogi i vlogi – specyficzne miejsce komunikacji z innymi 162
6.3. Fan fiction, fanart i gry fanowskie – twórcza forma komunikacji graczy ze sobą i innymi 171
Podsumowanie 183

Rozdział 7. Tworzenie komunikatów i odpowiadanie na komunikaty innych graczy 185
7.1. Gracz w dyskursie z innymi graczami 186
7.2. Język graczy gier wideo i jego specyfika jako podstawa tworzenia relacji z innymi graczami w czasie gry 197
7.3. Kultura komunikacji w społecznościach graczy 209
Podsumowanie 217

Rozdział 8. Determinanty podmiotowe, społeczne i sytuacyjne warunkujące komunikowanie się z Ja graczy 219
8.1. Obraz Ja gracza jako jeden z czynników determinujących relacje z innymi 221
8.2. Indywidualna i społeczna tożsamość gracza oraz jej znaczenie dla relcji z innymi 229
8.3. Komunikaty werbalne i niewerbalne a sterowanie wrażeniem 241
8.4. Indywidualne konsekwencje zaangażowania w komunikację intra- i interpersonalną 253
Podsumowanie 267

Dyskusja – (nie)kompetencje inter- i intrapersonalne graczy 272
Implikacje dla praktyki pedagogicznej i rekomendacje co do dalszego kierunku badań 282
Zakończenie 289
Bibliografia 293
Netografia 308
Spis rycin, screenshotów, tabel i wykresów 315
Aneks 317
Summary. Video Games as a Medium of Communication. Modes and Dimensions of Interpersonal and Intrapersonal Communication among Gamers 321