Pedagogika dialogu. Dialog jako droga rozumienia i samorozumienia

Dialog był i jest stałą właściwością akademickiego charakteru kształcenia. Jest obecny w treściach kształcenia, w twórczości, w dyskursie naukowym i edukacyjnym. Podkreślić należy, że społeczna wartość i pozycja dialogu ma swoją proweniencję, stałe odniesienia oraz rozwój w akademickich jakościach myślenia. Stąd akademicka ethosowa powinność naukowej refleksji nad wartością wielotomowego zbioru i przyszłych pól badawczych Pedagogiki dialogu.[…] Są tu studia dotyczące filozoficznych podstaw pedagogiki dialogu i dialogicznych relacji, pogłębione odniesienia do komunikacji społecznej, ale przede wszystkim do edukacyjnej codzienności szkół i innych środowisk wychowawczych. Książka zbiera współcześnie potrzebne wątki egzystencjalnej wartości dialogu w rozumieniu świata, siebie, innych; własnej tożsamości i jej jakości w złożonych i zmiennych relacjach z innym i z innością; z bytem realnym i z przestrzenią transcendencji. Oprócz tych bardzo potrzebnych dla indywidualnego rozwoju kwestii, wiele stwierdzeń i pytań dotyczy dialogu pomiędzy różnymi kulturami, różnymi dążeniami rozwojowymi.
z recenzji prof. zw. dr hab. Danuty Gielarowskiej

Dość ławo jest rozprawiać o dialogu, poszukując jedynie argumentów potwierdzających jego pedagogiczne wartości. Większego wysiłku i przenikliwości wymaga natomiast analiza jego licznych i wielorakich uwarunkowań. Obydwa podejścia są zarówno pod względem teoretycznym, jak i praktycznym potrzebne, zwłaszcza że dość często argumenty ujawniające wychowawcze i edukacyjne wartości dialogu otwierają perspektywę badawczą. Recenzowana praca zachowuje równowagę pomiędzy obydwoma podejściami. Czytelnik znajdzie w niej teksty wskazujące zarówno na uniwersalne, jak i specyficzne dla sytuacji wychowawczych i edukacyjnych wartości dialogu, a zarazem ujawniające wybrane jego uwarunkowania, ugruntowane w myśleniu i w działaniu. Znajdzie w niej również sygnalizowanie w tytule ujęcie dialogu nie tyle jako faktu, który się zdarza, lub procesu, który przebiega wśród ludzi, lecz także jako uniwersalnej i swoistej zarazem postawy – strategii kontaktowania się z innymi oraz rozmowy ze sobą.
z recenzji prof. zw. dr hab. Stefana Mieszalskiego