Rodzina w służbie życiu i miłości

„Rodzina jest kolebką życia i miłości, gdzie człowiek «rodzi» się i «wzrasta», jest podstawową komórką społeczeństwa – napisał Jan Paweł II w adhortacji Christifideles laici. Słowa te stały się inspiracją do opatrzenia niniejszych refleksji tytułem wskazującym na zadania rodziny: jest nią służba życiu i miłości. Rodzice służą życiu poprzez wydanie na świat dziecka, służą miłości, pomagając mu wzrastać ku pełni człowieczeństwa. To wzrastanie dokonuje się na wielu drogach, po których przebiega historia człowieka. Spośród tych wielu dróg papież rodziny w Liście do Rodzin, Gratissimam sanae, wskazuje na pierwszą i najważniejszą: jest nią rodzina. Rodzina jest podstawową wspólnotą przekazywania życia, jego wzrostu ku miłości i w klimacie miłości. Jest pierwszym środowiskiem dojrzewania ku pełni człowieczeństwa. Jest zatem podstawową wspólnotą wychowawczą kształtującą cnoty niezbędne do funkcjonowania w społeczeństwie. W kontekst tych zadań wpisuje się ludzka płciowość, odniesiona do całości ludzkiej osoby i wszystkich jej wymiarów. Naznacza ona sposób funkcjonowania osoby w aspekcie cielesnym, psychologicznym i społecznym. Niniejsza praca obejmuje teksty dotąd rozproszone, które ukazały się w postaci artykułów w różnych czasopismach i pracach zbiorowych, stąd mogą pojawić się nieuniknione powtórzenia. Dokonane zostały tylko pewne korekty treściowe w celu nadania większej płynności prowadzonej refleksji. Dokonano także drobnych uzupełnień bibliograficznych uwzględniających nowsze publikacje.