Uwięziona

Pod koniec lata, po powrocie z Balbec, Albertyna zamieszkuje z narratorem w Paryżu. Jego miłość do Albertyny nabrała mrocznego odcienia. Z każdym dniem wydaje się ona mniej ładna, mniej atrakcyjna, ale strach, że ucieknie ona do innego mężczyzny (lub kobiety), każe mu trzymać ją jako więźnia. Wypytywał ją, kiedy wychodziła, i śledził ją, gdziekolwiek się udała. Miłość już go nie uszczęśliwia, przeciwnie, powoduje cierpienie, które podtrzymuje niepewność i obojętność Albertyny. On sam jest więźniem swojej niewoli i swoich uczuć zazdrości.

Wydana w 1923 roku „Więźniarka" jest pierwszym pośmiertnym tomem Marcela Prousta i piątym z serii powieści równie niezwykłych, co porywających: „Poszukiwanie straconego czasu".