Suche gałązki

Powieść uhonorowana Premio Tusquets Editores de Novela

Młoda kobieta nie posiada się ze szczęścia, kiedy na teście ciążowym pojawiają się dwie niebieskie kreski. Razem z mężem rozpoczyna snucie planów, przystosowują mieszkanie, zastanawiają się nad imieniem, wyobrażają sobie życie we trójkę. Pewnego poranka w drodze do pracy zdarza się wypadek: kiedy kobieta idzie przez park, zostaje zaatakowana przez psy, zanim właścicielka zdąży je powstrzymać. W szpitalu badania potwierdzają, że zdarzenie nie wpłynęło na ciążę. Jednak doświadczony lekarz widzi na usg coś, co powinno zostać wykryte znacznie wcześniej. Niedoszła matka zostaje zmuszona do aborcji. Tak rozpoczyna się przejmująca, wręcz naturalistycznej kronika cierpienia…

Po co upubliczniać sprawy osobiste? Ponieważ niektóre doświadczenia wykraczają poza pierwszą osobę. Chcę wierzyć, że to jest jedno z nich. Po co pokazywać to, co prywatne, ciało? Być może po to, żeby zredefiniować intymność. Koniec końców chodzi o inny sposób odkrywania, polegający na eksplorowaniu światów tradycyjnie wyciszonych. Przedstawienie pewnych rzeczywistości jest wywrotowe, skrajne. A zatem potencjalnie transformacyjne.

(fragment książki)

„Przytłaczający, traumatyczny koszmar opowiedziany ze spokojem, humorem i czułością”. Antonio Orejudo

„Niepokojąca podróż, fizyczna i literacka, przez ludzkie ciało. Wyważona i wrażliwa powieść, która zachwyca od początku do końca”. Bárbara Blasco

„Powieść, z której żaden czytelnik nie może wyjść bez szwanku. Okrutna kronika cierpienia, która potrafi rzucić światło i nadzieję na przyszłość”. Almudena Grandes