Białe morze

Poruszająca kontynuacja nominowanych do Międzynarodowej Nagrody Bookera Niewidzialnych.

Życie mieszkańca wyspy to szukanie. (…) Oczy mieszkańca wyspy szukają bez względu na to, czym zajmują się głowa i ręce, niezaznające spokoju spojrzenie krąży po wyspach i morzu, zahacza o każdą najmniejszą zmianę, rejestruje najdrobniejsze znaki, dostrzega wiosnę jeszcze przed jej przyjściem i śnieg, zanim ten namaluje białymi pociągnięciami rowy i dołki, widzi śmierć zwierząt, zanim umrą, i upadek dzieci, zanim się przewrócą, widzi też niewidzialną rybę w morzu pod rojem białych skrzydeł; wzrok to bijące serce mieszkańca wyspy. 

Ingrid na wyspie Barrøy żyje zupełnie sama. Ale nawet tu dosięga ją trauma wojny, gdy morze wyrzuca na brzeg kolejne ciała z zatopionego niemieckiego statku. Jej dojmującą samotność przerwie pojawienie się na wyspie ocalałego żołnierza, który jednak nie mówi po niemiecku…

Przełożyła Iwona Zimnicka 

„Białe morze”, napisane przez Jacobsena brutalnie pięknym językiem i wspaniale przetłumaczone przez Iwonę Zimnicką, to przenikliwa i poruszająca opowieść o walce z wieloma demonami – pamięci, uczuć i zła, które opanowało świat.  - Michał Nogaś