Plac Leńskiego

W tej powieści inicjacyjnej o dorastaniu w PRL-u monumentalna, socrealistyczna przestrzeń (obecnie plac Hallera) staje się centrum świata; mapą, którą Danek – spragniony wrażeń uczeń szkoły podstawowej – stale poszerza w czasie i przestrzeni.


Na kartach jak nigdy dotąd ożywa warszawska Nowa Praga, ale także Stare i Nowe Miasto oraz stołeczne mosty, którymi przebiegały trasy szczenięcych pieszych i rowerowych wypraw. Jest Bazar Różyckiego, są kultowe kina, zoo i saturator. To opowieść o dojrzewaniu w trudnych czasach PRL-u – o dziecku, dla którego nawet świat pełen ograniczeń pozostaje ciekawy i pociągający.


Młodego bohatera formują przedwojenne wspomnienia dziadków i bieżące fascynacje wszystkim, co zakazane. Partyzanci i hipisi, patriotyzm i onanizm, wczesne lektury i odkrycia muzyczne, ciągły stan zagrożenia ze strony wrogich gitowców i niestrudzone poszukiwanie bardzo nieświętego Grala pod sukienkami koleżanek. To wszystko miesza się w barwnej opowieści wypełnionej realistycznym językiem i galerią postaci: rówieśników, ojca lekarza, nauczycieli, księdza, a nawet podejrzanego proroka. Wielką nieobecną pozostaje matka.


Książka jest szczera do bólu. Roi się w niej od fantazji nie tylko seksualnych, bywa histerycznie śmieszna, bywa wzruszająca. Jest mięsista, żywa i zaskakująca.