Lapvona

W Lapvonie, średniowiecznym lennie dotkniętym klęskami żywiołowymi, niepełnosprawny chłopak, półsierota uważany za wioskowego głupka staje się całkiem nieoczekiwanie obrazoburcą – bohaterem walki o monarszą władzę, burzycielem starego porządku świata i jedynie słusznej wiary.

Nastoletni Marek, maltretowany i niestabilny psychicznie syn wiejskiego pasterza, wierzy, że jego matka zmarła przy porodzie. Na szczęście zawsze mógł liczyć na miejscową akuszerkę, z którą łączy go trwająca wiele lat głęboka więź, miłość–przyjaźń. Niewidoma Ina zastąpiła mu matkę, wykarmiła go piersią w niemowlęctwie, pomogła w ten sposób także innym dzieciom z okolicy. Jednak zdolności tej kobiety daleko wykraczają poza opiekę nad młodymi matkami i dziećmi – to wiedźma, która posiada wyjątkowe predyspozycje do komunikowania się ze światem przyrody. Dla niektórych ludzi w wiosce umiejętność Iny do odbierania przekazów wiedzy ezoterycznej stanowi dar niebios. Dla innych dom Iny w lesie jest miejscem bezbożnym.

W lecie rekordowej suszy i głodu desperacka potrzeba wiary ludzi w istnienie nadprzyrodzonej istoty, której leży na sercu ich dobro, zostaje wystawiona na okrutną próbę przez zdeprawowanego seniora Lapvony. Kiedy los zbliża Marka do rodziny możnowładcy, na scenę zdarzeń wkraczają jednocześnie okultystyczne siły, które wywołują biblijną katastrofę. Pod koniec roku zasłona dzieląca życie od śmierci oraz świat przyrody od świata duchów okaże się niemal przezroczysta.

Zaskakująca, całkiem odjechana średniowieczna legenda... Moshfegh przenosi swoją charakterystyczną fascynację groteską do historii o pandemii, nierównościach społecznych i korupcji na szczytach władzy, sprawiając, że jej opowieści wydają się zarówno niesamowite, jak i aż nazbyt znajome.

„Publishers Weekly”