Długa odpowiedź

Trzydziestoletnia pisarka Anna jest w dwunastym tygodniu swojej pierwszej ciąży, kiedy jej mieszkająca po drugiej stronie kraju siostra Margot w trakcie rozmowy telefonicznej wyznaje, że niedawno poroniła. Ta strata oraz dramatyczne wydarzenia w życiu narratorki zmieniają relacje obu bohaterek, a świadkami niepewnych kroków Anny w stronę macierzyństwa stają się napotkane po drodze kobiety, które opowiadają kolejne przejmujące historie o dzieciach – upragnionych, urodzonych i straconych.

Długa odpowiedź to wspaniała powieść o skrywanych i wspólnych tajemnicach, niewypowiadanych na głos obawach i pragnieniach matek oraz przyszłych matek. Głęboko empatyczna i ogromnie wciągająca, ukazuje intymną dynamikę kobiecej przyjaźni, macierzyństwa i żałoby oraz to, jak kobiety budują relacje wystawiane na próbę przez podobne lub całkiem odmienne doświadczenia ciąży, aborcji, poronienia i bezpłodności.

W tej głębokiej, skłaniającej do refleksji powieści młoda kobieta zbiera rozmaite intymne zwierzenia kobiet o ciąży, macierzyństwie i siostrzeństwie. Te narracje – zasłyszane, wyszeptane, wpisane w jednostkowe opowieści – nieustająco pokazują, jak cenne jest życie, że kobiety potrafią wszystko przetrwać… to niezwykle istotne historie.

„New York Times”

Wciągająca, a czasem poruszająca opowieść o przynależności, utracie i odrodzeniu. Sięgając poza fizyczne transformacje związane z ciążą, Hogeland analizuje, jak to jest, gdy zostaje się rodzicem, gdy uznaje się, że to nowe życie jest ważniejsze niż własne, i co czuje kobieta, jeśli straci ten cenny dar. Długa odpowiedź to płynący z głębi serca opis wspaniałej podróży.

„Booklist”

Instrospekcyjny, wnikliwy psychologicznie i ciekawy debiut. Chwytająca za serce opowieść zamazująca granicę między fikcją i rzeczywistością. Zaskakujące rozmyślania o żałobie, rodzinie, zdradzie i historiach, które o sobie opowiadamy.

„Kirkus”

Przejmujące przedstawienie tego, na jak wiele sposobów kobiety mogą doświadczać ciąży i przeżywać utratę dziecka, jak wiele jest możliwych i niemożliwych do podjęcia decyzji, jak wiele kapitulacji i wymuszeń, które trzeba przetrwać. Wszystkie historie zawarte w tej powieści ukazują wyraźnie, że jedyne, co pozwala znieść tę sytuację, to sprawczość, której poczucie każda kobieta powinna mieć. To narracje wyjątkowo istotne.

„The New York Times”