Duchowieństwo krakowskie w latach 1795-1918

„Autorka poddała badaniom grono duchownych diecezji krakowskiej, którzy swą posługę pełnili w samym mieście w latach 1795–1918, z zamiarem zbadania ich portretu zbiorowego. Swą monografię oparła na solidnej bazie źródłowej […]. Źródła te zostały wsparte zestawem dobrze dobranej literatury przedmiotu […]. Konstrukcja pracy jest przejrzysta, ma bowiem charakter problemowo-chronologiczny, co dobrze służy prezentacji badawczych ustaleń Autorki […]. Praca przynosi szereg wartościowych spostrzeżeń składając się na intelektualną a niekiedy także emocjonalną sylwetkę duchownych, ważną część ich zbiorowego portretu […]. Pożyteczny jest bez wątpienia pracowicie zestawiony biograficzny aneks zawierający krótkie notki o wszystkich Księżach z objętego badaniami zbioru, o których udało się zdobyć nieco szersze informacje”. Z recenzji Prof. Tomasza Gąsowskiego „Lektura rozprawy dostarcza wielu korzyści intelektualnych. Przede wszystkim trzeba podkreślić pionierską rolę Autorki w dziedzinie wypełnienia dotkliwej luki w polskiej historiografii odnośnie do dziejów Kościoła krakowskiej diecezji, a dokładniej – losów i postaw ideowych duchowieństwa miasta Krakowa, na przestrzeni końca XVIII i początku XX wieku […]. Autorka z wielką erudycją podjęła się więc zadania zrekonstruowania zbiorowego portretu diecezjalnego duchowieństwa rzymskokatolickiego, stanowiącego istotny komponent elity ówczesnego Krakowa [...]. Ważnym atutem rozprawy wydaje się jej bezstronność, nie przemilczająca niedostatki i błędy stanu duchownego, ale i nie skąpiąca słów uznania dla poniesionych przez ich przedstawicieli zasług na polach życia społeczno-kościelnego”. Z recenzji ks. prof. Józefa Wołczańskiego