Dyskurs teoretycznoliteracki Janusza Sławińskiego

Wstęp 7
Wykaz skrótów 17

Część I. Teoria literatury jako prawodawstwo 19

Rozdział 1. Tryb systemowy 27

1.1. System i struktura 29
1.2. Poetyka strukturalna jako „wspólny język” literaturoznawstwa 34
1.3. Tłumacz własnego prawodawstwa 37
1.4. Inna systemowość 42

Rozdział 2. Myślenie systemowe 49

2.1. Wyobraźnia „tektoniczna” 49
2.2. Regułotwórstwo 51
2.3. Modelowość i systemotwórstwo 54
2.4. Rozumienie przez opozycje 59

Rozdział 3. Retoryka, performatywność, perswazja 67

3.1. Poetyka „wstępnych oczywistości” 68
3.2. Strategie „dojścia do słowa” 82

Rozdział 4. Gatunki prawodawcze 91

4.1. Manifest 92
4.2. Podręcznik 97
4.3. Hasło słownikowe i encyklopedyczne 103

Część II. Praktykowanie teorii 117

Rozdział 1. Od dzieła do języka 125

Rozdział 2. Analiza konstelacyjna 135

Rozdział 3. Teoria jako odkrywanie języka – kreatywność terminologiczna 141

Rozdział 4. Praktyki pisarskie Sławińskiego 147

4.1. Teksty krytyczne 150
4.2. Narracje teoretycznoliterackie 152
4.3. Obrazy i exempla 155
4.4. Ironia 159
4.5. Pamflet 162
4.6. Bajka 165
4.7. Felieton 168
4.8. Esej 172
4.9. Notatka 175

Część III Dyskurs autorefleksyjny 181

Rozdział 1. Metateoria i perswazja 187

Rozdział 2. Podmiot mówiący o sobie 191

Rozdział 3. Konstruowanie tożsamości badawczej 197

3.1. Unieważnianie antytradycji – marksizm 199
3.2. Reanimacja i zadomowienie – teoretyczne „tradycje kluczowe” 209

Bibliografia 213