Wprowadzenie do poezji nabati. Zrozumieć współczesnego Emiratczyka

Zjednoczone Emiraty Arabskie – mały, ale o wielkich możliwościach i potencjale, kraj leżący we wschodniej części Półwyspu Arabskiego jest obecnie popularną destynacją wśród Europejczyków, w tym Polaków. Niesamowity rozkwit gospodarczy, jaki dokonał się w ostatnich latach w tym państwie, przekształcenie się małej niegdyś wioski rybackiej w światową metropolię (Dubajj) zwraca uwagę wielu. Państwo to oferuje wachlarz możliwości dla tych, którzy odrzucą ignorancję i zdecydują się na prawdziwe – a nie tylko powierzchowne, proponowane często przez przewodniki turystyczne – odkrycie natury jego mieszkańców. Najłatwiejszą i zdaniem Autorki – najprzyjemniejszą do tego drogą jest wykorzystanie kultury. Od czasów beduińskich aż po dziś dzień poezja stanowi ważny – jeśli nie najważniejszy – filar kulturowy tego kręgu cywilizacyjnego. Czytanie oraz tworzenie poezji stanowi integralną część życia codziennego współczesnego Araba, będącą odbiciem dziedzictwa, wyznawanych wartości i wrażliwości na otaczające piękno, zawarte zarówno w otaczającym świecie jak i relacjach z drugim człowiekiem. Wybór Autorki padł na poezję nabaṭī z kilku powodów. Pierwszym z nich jest fakt dużej popularności właśnie tego rodzaju poezji zarówno wśród starego, jak i młodego pokolenia. Kolejno istotnym jest to, że poezja nabaṭī narodziła się w Zatoce i jest kwintesencją tego regionu. Na łamach książki Autorka stara się udowodnić, dlaczego omawiany aspekt kultury Zatoki, czyli poezja nabaṭī, jest istotny poznawczo dla dalszego rozwoju badań nad językiem i kulturą arabską. Książka prezentuje wybrane fragmenty utworów Muḥammada Ibn Rāšida Āl Maktūma – wiceprezydenta, premiera Zjednoczonych Emiratów Arabskich, władcy Dubajju, jego syna a następcy tronu Dubajju Ḥamdāna Ibn Muḥammada Āl Maktūma oraz Ǧamāla Ibn Ḥuwayriba – doradcy ds. Kultury rządu Dubajju. Książka podejmuje próbę wyjaśnienia wpływu uwarunkowań geograficznych, historycznych, religijnych i kulturowych na społeczeństwo emirackie. Społeczeństwa żyjącego w kraju z jednej strony rozwiniętym przemysłowo i technologicznie, ale z drugiej strony o silnych, konserwatywnych poglądach.