Między zapisem a literaturą Dziennik polskiego pisarza w XX wieku

Książka o dziennikach pięciorga polskich dwudziestowiecznych pisarzy, ukazująca ich działalność diarystyczną w powiązaniu z życiem codziennym, wydarzeniami historycznymi, pracą literacką. Zakończona powodzeniem próba przywrócenia wagi badaniom z dziedziny socjologii literatury. „Diarystyczna rzeczywistość jest rzeczywistością spersonalizowaną, istniejącą w uczuciach i myślach, reakcjach i postawach doświadczającej jej i zapisującej ją jednostki, osadzającą się w pokładach jej pamięci. Właśnie rzeczywistość, doświadczenie i pamięć traktowałbym jako te kategorie, które dowodzą nie tylko oryginalności i wartości tradycji diarystycznej polskich pisarzy w XX wieku, ale może również wyjątkowości i znaczenia polskiej literatury nowoczesnej w ogóle. Pierwszy tytuł tej książki, jaki długo nosiłem w głowie, by wreszcie z niego zrezygnować, brzmiał: Pisana rzeczywistość.” Paweł Rodak, Od autora