Racjonalność a umysł piśmienny

Dzieło brytyjskiego językoznawcy jest dokonaniem wyjątkowym: z jednej strony podejmuje i wzmacnia główne założenia teorii oralności/piśmienności, w tym zwłaszcza tezę sygnalizowaną w tytule, z drugiej zaś przekracza tę teorię, wprowadzając do niej doniosłe modyfikacje. Harris podejmuje jedną z głównych jej tez, głoszącą, że racjonalność, której najwyższym wykwitem jest logika, stanowi wytwór rozwiniętej piśmienności alfabetycznej. Książka powinna stać się podstawową lekturą dla szeroko pojętych kierunków humanistycznych, poczynając od filozofii, poprzez nauki o kulturze (antropologię, kulturoznawstwo), po wszelkiego rodzaju filologie i językoznawstwo.