Media publiczne w erze posttelewizyjnej

Media posttelewizyjne są wynikiem ewolucji modeli dystrybucji treści – od tradycyjnych, scentralizowanych do bardziej zróżnicowanych. W nowym medialnym ładzie twórcy i konsumenci treści mają większą kontrolę nad tym, co oglądają, czego słuchają i w jaki sposób się komunikują, a to z kolei prowadzi do większej różnorodności i kreatywności.

Monografia dotyczy funkcjonowania sektora publicznych mediów w dobie przełomowych zmian, głównie technologicznych. W pierwszej i drugiej części autor omawia istotne zjawiska i procesy kształtujące kontekst społeczny, polityczny, a przede wszystkim technologiczny, w jakim rozwijają się obecnie media. Część trzecia została poświęcona badaniom nad korzystaniem z mediów i ich konsumpcją w nowym kontekście kulturowym i technologicznym. Część czwarta i piąta charakteryzuje funkcjonowanie organizacji nadawców publicznych w nowym krajobrazie technologicznym i kulturowym. Autor omówił również kwestie regulacyjne, organizacyjno-prawne, a także mechanizmy finansowania nadawców publicznych. W ostatniej części zarysowuje możliwe scenariusze przyszłości mediów publicznych.

Książka przynosi odpowiedź na pytania:

Jakie wyzwania technologiczne i finansowe stoją przed sektorem publicznych mediów?
Jak nadawcy publiczni dostosowują się do zmieniających się preferencji i zachowań odbiorców?
Jakie są najlepsze praktyki dotyczące finansowania i zarządzania mediami publicznymi, zwłaszcza zmianą technologiczną?
Jak media publiczne mogą zapewnić obiektywność, niezależność i różnorodność informacji w erze fake newsów i dezinformacji?
Czy i jak mediom publicznym uda się zdobyć i utrzymać zaufanie społeczne?
Jak sektor publicznych mediów może wykorzystać nowe technologie do poprawy swojej oferty, pozycji rynkowej i rozszerzenia zasięgu?