Rzeczy mniejsze. Dysformia i fiasko: semi-peryferyjne formy kultury

Tekst ten jest próbą ustawienia pewnego możliwego dyskursu bądź przynajmniej otworzenia możliwości takiego, w którym analizy lokalności […] nie grzęzłyby w de-terminantach teorii zależnościowych (lub analiz postkolonialnych pewnego typu) spychających tak badaczy, jak i ich „przedmiot” w koleiny relacji podległości, w któ-rych sam już opis tejże performatywnie ją umacnia, nie wspominając o tym, jak opisy takie pozwalają wspomnianym badaczom demonstrować samych siebie jako mniej podległych niż de facto są. […] jest to próba ujęcia semi-peryferyjnych form kultury, raz jeszcze: świadomie z perspektywy peryferyjnej, i jest to próba w pewien podsta-wowy sposób emancypacyjnie stronnicza (ze wszystkimi wadami takiej postawy), co należy odczytywać nie tylko jako „stronnicza na rzecz podporządkowanych”, ale przede wszystkim jako „pozbawiona złudzenia bezstronności”

Ze wstępu