Autobiograficzny wywiad autorki z samą sobą.
O samotnym dzieciństwie w Warszawie, czasie wojny, edukacji, studiach na Uniwersytecie Warszawskim i w łódzkiej "Filmówce", pierwszych miłościach i przyjaźniach, wspaniałych latach w Studenckim Teatrze Satyryków, zaskakującej więzi z rodzicami i niekończących się relacjach z mężczyznami, córce, nieumiejętności pogodzenia obowiązków matki i żony z życiem poetki, czasem o rozterkach, a nawet problemach z alkoholem.
Skrząca erudycją, inteligentnym dowcipem, pełna dykteryjek i przypowiastek, fragmentów utworów, wspomnień i spostrzeżeń na temat życia, miłości, przemijania oraz roli twórczości autobiografia w pytaniach i odpowiedziach autorki.
Osiecka, prowadząc dialog z samą sobą, robi to z dystansem, nie unika pytań trudnych i bardzo osobistych.
Najlepsze źródło, by poznać prawdziwą Agnieszkę Osiecką.
Agnieszka Osiecka (1936–1997) – polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
Cechy
Format pliku: | , |
Autor: | Agnieszka Osiecka |
Wydawnictwo: | Prószyński Media |