Architektura i infrastruktura Wielkiego Resetu. Tom II. Symptomy Wielkiego Resetu i składniki strukturalne cywilizacji informacyjnej

Całość serii wydawniczej adresowana jest do różnych grup zawodowych, a prezentowany drugi tom zwłaszcza do środowisk naukowych, zajmujących się badaniami współczesnych trendów politycznych, społecznych, ekonomicznych i kulturowych oraz popularyzacją wiedzy na ten temat. Głównym zadaniem opracowania jest ukazanie symptomów Wielkiego Resetu, będącego oficjalną i naoczną manifestacją nieoficjalnych i niedostrzegalnych dążeń imperialnych, które pozostają niezbadane.

W książce przedstawiono powszechnie dostrzegane zjawiska globalne i procesy cywilizacyjne, będące przejawem mniej lub bardziej organizacyjnie zakonspirowanych lub interpretacyjnie zawoalowanych planów strategicznych, programów taktycznych i projektów operacyjnych, mających na celu przebudowę porządku światowego i życia ludzkiego w każdej niemal sferze spraw i stosunków. Przejawy te zostały określone w niej mianem symptomów Wielkiego Resetu, zidentyfikowanego i zdefiniowanego, w trakcie interdyscyplinarnych badań prowadzonych na Politechnice Warszawskiej w ramach konkursu Ministerstwa Edukacji i Nauki „Nauka dla społeczeństwa” jako inspirowane ideologicznie, umożliwiane technologicznie i motywowane ekonomicznie przedsięwzięcie, zmierzające do ustanowienia państwa światowego. Wskazuje na to intensyfikacja działań poza- i ponadnarodowych prowadzących do ukształtowania politycznych struktur światowego rządzenia oraz wprowadzania administracyjnych mechanizmów zarządzania ludzkością.

W pierwszym rozdziale omówione zostały rozległe i złożone zjawiska globalne, takie jak nodalizacja, nomadyzacja czy metropolizacja, będące sprzyjającym podłożem dla wprowadzania wizji zjednoczenia ludzkości i wiecznego pokoju, ale za cenę wszechobecnej kontroli i ścisłego nadzoru. W rozdziale drugim opisano informacyjną i informatyczną transformację podstawowych składników strukturalnych cywilizacji począwszy od osoby, rodziny i społeczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem takiego zjawiska, jak transhumanizm. W rozdziale trzecim omówiono kluczowy składnik cywilizacji, jakim jest państwo, które nieprzypadkowo traci swoją tradycyjną postać i pozycję, stając się cyfrową ekspozyturą nietransparentnych ośrodków i środowisk sieciowych.