Kobieta o aksamitnym naszyjniku

Fabuła tej historii nie jest oryginalna, w tej pracy Alexander Dumas zręcznie przerobił historię, którą znał wcześniej. Uważa się, że „Kobieta o aksamitnym naszyjniku” miała dwa źródła. Pierwsze to prace Ernsta Theodore'a Amadeusa Hoffmanna, najbardziej rozpoznawalnego przedstawiciela nurtu romantycznego w literaturze niemieckiej. Dumas był dobrze zaznajomiony z jego twórczością, więc w tej historii można zauważyć nawiązania do powieści Hoffmana. Innym źródłem tej historii może być historia angielskiego poety Thomasa Moore'a, przetłumaczona przez amerykańskiego pisarza-romantyka Washingtona Irvinga. W swojej opowieści „Przygody niemieckiego ucznia” (1824) Irving opowiada o młodym człowieku, który jest nawiedzany w Paryżu przez marę, którą zabiera do domu, a w rzeczywistości jest to trup kobiety – jednej z ostatnich ofiar gilotyny, młodzieniec oszalał dowiedziawszy się o tym. Tak czy inaczej, tę powieść Dumasa warto przeczytać. Chociaż bowiem wątki nie są oryginalne, to przecież jest ona zupełnie inaczej napisana i rzeczywiście przy jej czytaniu budzi się dreszczyk emocji.