Książki

W 1933 roku młoda Amerykanka przyjeżdża do Polski jako żona księcia Pawła Sapiehy. Trafia do egzotycznego świata polskiej arystokracji, w którym nowojorskie wychowanie musi skonfrontować z zastaną tu rzeczywistością.

Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów.

Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów.

Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów.

Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów.

Świadectwo imponujące – wiele tysięcy stron pokrytych gęstym maczkiem – powstawało codziennie przez 34 lata. A w nim utrwalona wspólna historia Polaków i Litwinów.

„Listy jak dotyk” to fascynująca opowieść o wyjątkowym uczuciu łączącym jednego z najważniejszychopozycjonistów – Jacka Kuronia i jego przedwcześnie zmarłą żonę Gaję, a zarazem nieznanedotąd (pozostające przez lata w rękach SB) świadectwo historyczne PRL-u.Książka stanowy wybór z około 1800 stron listów pisanych w okresach pobytu w areszcie, więzieniui podczas internowania (1965–82).

Wybór świadectw rumuńskich, ukazujących XX-wieczną historię tego kraju – bliskiego, a zarazem w znacznym stopniu obcego i odmiennego w swych doświadczeniach od Polski. Głosami władców, polityków, duchownych, artystów, dysydentów, obserwatorów tego kraju, a także „zwykłych” ludzi – którzy także tej historii doświadczają i ją współtworzą – opowiadamy o losie Rumunii, jej kulturze i tożsamości.

Pierwsza opublikowana relacja byłego więźnia nazistowskich obozów koncentracyjnych, który był prześladowany na mocy Paragrafu 175 za orientację homoseksualną.Wspomnienia Hegera są do dziś uznawane za unikatowe, nie tylko ze względu na przełamanie tabu związanego z tą grupą ofiar narodowego socjalizmu, ale przede wszystkim ze względu na przerażający opis cierpienia tej grupy ofiar, która była prześladowana również po wojnie – Paragraf 175 przetrwał w NRD i RFN do końca lat sześćdziesiątych XX w.

Wspomnienia Michaela Wiecka (ur. 1928 w Königsbergu), niemieckiego muzyka, są poruszającym zapisem dzieciństwa i młodości spędzonym pod panowaniem narodowego socjalizmu, a później systemu sowieckiego.

Okrucieństwo i bezsens wojny widziane oczami dziecka. Polina Żerebcowa przez kolejne 10 lat wojen czeczeńskich (1994–2004) opisywała w swoim dzienniku dorastanie i młodość w Groznym – mieście śmierci, zniszczenia i nienawiści.

Relacji z „nieludzkiej ziemi” znamy wiele, jednak wspomnienia Zbigniewa Lubienieckiegowyróżniają się wyjątkową narracją – „bohaterskiego” dziecka, które musiało stać się zbytszybko mężczyzną. W wieku dziewięciu lat wyrwany z domu rodzinnego, po dramatycznychperegrynacjach zostaje przemocą dostarczony w bydlęcym wagonie do posiołku dla zesłańcóww tajdze pod Archangielskiem.

Dwutomowa, bogato ilustrowana, albumowa publikacja w pięknej szacie graficznej autorstwa Andrzeja Pągowskiego i Magdaleny Błazków, prezentująca historię polskiego stulecia niepodległości 1918-2018. Głosami świadków historii poprowadzona jest opowieść o 60 najważniejszych momentach ostatnich 10 dekad w kontekście kształtu niepodległości Polski.

Autor wspomnień, jako nastoletni chłopak, mieszkając przy słynnym warszawskim bazarze Kercelego, poznał środowisko tamtejszych handlarzy, cwaniaków, ale też ludzi ciężkiej pracy. Tak jak całe społeczeństwo, w 1939 roku stanęli oni w obliczu wojny.

Książka – wybór materiałów z osobistej spuścizny Hanny Świdy-Ziemby:wspomnień, dzienników i listów – to świadectwo wyjątkowego zmysłu obserwacji,który przez całe życie charakteryzował Autorkę – profesor socjologii UniwersytetuWarszawskiego, osobę publiczną, która po 1989 roku odcisnęła ślad w polskiejdebacie, wyróżniając się niezależnością w myśleniu. Stanowi zapis procesudojrzewania przedstawicielki pokolenia urodzonego w II RP, wychowanego wcieniu wojny, które w życie dorosłe wchodziło w okresie stalinizmu.

Osobiste zapiski Polaków z okresu stanu wojennego - obraz "wewnętrznej okupacji". Książka jest efektem prac dokumentacyjnych podjętych już dwa miesiące po ogłoszeniu stanu wojennego.

Wiktor Woroszylski – poeta, prozaik, tłumacz literatury rosyjskiej. Początkowo związany z socrealizmem, później – po osobistym doświadczeniu pacyfikacji Węgier w 1956 roku – coraz bardziej krytyczny wobec systemu.

Wiktor Woroszylski – poeta, prozaik, tłumacz literatury rosyjskiej. Początkowo związany z socrealizmem, później – po osobistym doświadczeniu pacyfikacji Węgier w 1956 roku – coraz bardziej krytyczny wobec systemu.

Ten dziennik to dla powojennej historii Polski świadectwo znaczące. Jego Autor przeszedł drogę charakterystyczną dla wielu polskich intelektualistów w drugiej połowie XX wieku: od uwikłania w komunizm do czynnego sprzeciwu wobec niego.